Düşünürken halini! Şiiri - Mustafa Cilasun

Hazan
Sarılığını artırıyordu
Yapraklar sessizce bağlılığı terk ederken

Kuşlar
Mahzunluğu resmederken
Ağaç kökü toprağın dirliğinde nefeslenirken

Hayatım
Sayfaları arasında salınırken
Hazanın katları, hicran sızıları fazlaydı

Ağlamayı
Asla arzu etmediğim hiddette
Göz pınarlarımdan sessizce süzülüyordu

Sol yanımda
Dinmeyen bir sızı sarsarken
Dişlerim sıkılmaktan, erimeye başlamıştı

Hiddet
Kasırgam met cezir hazzındayken
Tenime serpilen dalgalarla gelen hatıralar

Martıların
Figanı, kadırganın nisyanı vardı
Senden arta kalan zavallı kaldırımlar ardı

Sensizliğin
Serencamında şaşkın kalanlar
En yakınlarım olmuşlardı, dert ortağımdı

Senden
Kokular salan her bir şeye razıyım
Sen hiç yanımda olmasan da aramasan da

İzlerinin
Şevkinde yaşasam da yeterdi bana
Sen rahatsız olma benim garipliğime bakma

Aldırma
Sinemim sızısında yanmaya
Hislerimin devranına, kanımın soğuk akışına