Zamane Ehli Şiiri - Derdi Dercan

Her çeşit mizaçtan insan tanıdım.
Düşünüp taşındım, karara vardım.
Zamane ehlinden bir şey anladım.
Yangına körükle koşandır bizzat.

İnsandan kasıt ne anlamamıştır.
Somurtan yüzünü güleç yapmıştır.
İslama muhannes cephe almıştır.
Dalalet ehlinden taşandır bizzat.

Gözlerden saklar hep gerçek yüzünü.
Yanık bir nağmeyle süsler sözünü.
Ne desen anlamaz bozmuş özünü.
Kendini bir cacık sanandır bizzat.

Lisanen mangalda hiç kül bırakmaz.
Hasmından bir tane nefer bırakmaz.
Yazınca hokkada mühür bırakmaz.
Yüksekçe perdeden uçandır bizzat.

Kalbinin doymazlık yüzünden israf,
Tatmin olamayıp hep eder masraf.
Onda yuva yapmış kaç değersiz laf.
Bir masa başında sızandır bizzat.

Avamdır cehlini marifet sanır.
Bir görse kendini candan usanır.
Gözünde perde var, kulağı sağır.
Burnunun dikine gidendir bizzat.

04/08/24