Düşünsene Şiiri - Bahattin Tonbul

Derdimi anlatamıyorum her hal
Alışmış ruhum
Başka bir kişiye tahammülüm yok
Seviyorum onu
Bunca geçen zaman kendine bağlamış
Kendini sevdirmiş
Evini çocuklarını ve yuvasını işlemiş
Yüreğime

Yeri gelmiş sevmiş
Yeri gelmiş övmüş
Yeri gelmiş terk etmiş
Hepsini
Düşünmemiş sevili eşinin
Onun deliler gibi seveceğini

Anlıyorum onu
Zamanın da kimseyi incitmedi
Kırmadı
Kendini kırarak yaşattı
Hep üzülen o oldu

Ondan sonra kendimi sorguladım
Kazanan o muydu
Yoksa
Kırmadan incitmeden yaşattığı
İnsanlar mı
Sessiz kalmanın cezası
Yok olmak mı
Bunu anlamaya çalıştım
Bir türlü yanıt alamadım kendi kendimce

Affetmek ve onu dilemek
Sevmek ve kendini sevdirmek
Kar mı zarar mı
Acaba bu ellerden giderken
Bu ona onurlu bir ceza mı
Düşünsene.
Bahattin Tonbul
23.1.2011