Düşünsene.. Şiiri - İrem Aslan

Bana elini ver
Sana gökkuşağımı göstereyim.
İçimdeki duygunun tarifini
Bileklerimde
Dokun nabzima
Nasil hızlı
Hayalinde bile
Heyecan verir her halin
Yanında olabilseydim keşke
Efkarı her içime çekişimde,,
Nerde...

Sahi öyle değil mi?
Sen Istanbul'un güzel yüzünde
Sabahı ederken, benim esmer sabahlarım,
Suretini hiç göremeyişime
Bahçemde,ağlayan yavru kedi kimsesizliğime
Sensizliğime,sessizliğine,
Takılıp kalmışım sözlerine
Sesinin tadını bilmeden
Yarı uyku yarı uyanık vaziyette
Kan ter içindeyim seni düşününce..

Bir de gelsen
Bi geldiğini farzedelim
Bir düşünsene..
Beyaza boyanır bütün şehir,
Bi sen parlarsın bi de bastığın yer
Ortada sana uzanan bir ben kalırım
Bir de hiç göçmeyen kuşlar,yel eser
Bahara giderken yönünü değiştirirler
Sen gelsen ..
Bir düşünsene
Mevsim şaşmış dünya susmuş
Dudaklarından çıkan her kelime bir melodi
Hiç bitmeyen bi şarkı olurdu
sen susana dek dinleyen sadece ben
Emeklerken yürümeye başlayan bebek misali
Yada yıllardır dünyaya gözleri ama ben
Birden görmeye başlarım
Gelişinle..
Düşünsene ..