Meydanda mülteci karmaşıklığında bir kalabalık,
Yanlız duyulan bir ses var adı iktidar.
Etrafta halkı koruyan askerler,
Namlunun ucunda hayatlar var,
Özgürlükleri elinden alınmış insanlar.
Tek insan ışığında aydınlanıyor , unutuyor , köreliyor düşünceler,
Sömürge topraklarında çalıştırılırken kimim ben diyorlar,
Hülyaya dalıyor seviniyor , tek bir umut gözlüyor.
Hayatlarına biçilmiş , tek bir kurşun altında eziliyorlar.
Çağlayan bir şelale edasıyla sokaklarda yankılanan çığlıklar duyulmuyor,
Tükenen umutlar , kısılan sesler , sessizlik hakim,
Monotonlaşan hayatlar , mazlum insanlar inanıyorlar,
Değersiz hayatlar kaldırımdaki çiçek gibi çiğneneniyorlar.
Kayıt Tarihi : 24.1.2023 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!