Düşünmek Şiiri - Kerem Canpolat

Bir bankın üzerinde oturur vaziyetteyim
Üstüme çullanan yağmur damlalarına aldırış etmiyorum
Gecenin düşündürüşüne odakladım kendimi
Yanımdan geçen adımlara aldırmıyorum
Sırtıma vuran rüzgar üşütmüyor içimi
Düşüncelerim kadar
Sırf toprağın kokusunu almak için
Çekiyorum içime nefesi

Sokak lambalarına ihtiyacım yok
Ya ay ışığı aydınlatıyor etrafımı
Ya da söyleyemediklerim
Ah ah... Yanımda bir kalem bir kağıt olsada yazsam
Yazsam değeri olmayan kelimelerimi
Yazsam en fazla 2 gün yaşayacak cümlelerimi
İnsan da böyledir ya
Ya kelimelik hayatlar yaşarız ya da cümlelik
Ne kadar değer biçsede kendine
Ne kadar cümlelik olsa da hayatı
Yine yaşayacağı en fazla 3 günlük dünyadır
Sahi ya sonra?
Sonrası malum
Azcık toprak
Azcık koku
Ve bir başka yağmurda bu kokuyu içine çekmeye çalışan yeni hayatlar.