Düşünmedin ki Şiiri - Şükrü Metin

Görüp durdun daim kendini haklı
Demedin bir işten bin hikmet saklı
Bırak canım boşver yok dedin aklı
Karşıyı da eşit düşünmedin ki

Öfkeyle kibirle köpürdün taştın
Gaflete kapılıp haddini aştın
Nefsine yenildin yanıldın şaştın
Karşıyı da eşit düşünmedin ki

Demedin ki bu yol cömert yoludur
Hüda'nın haznesi rahmet doludur
Demedin ki oda Hakk'ın kuludur
Karşıyı da eşit düşünmedin ki

Demedin sorayım ne imiş derdi?
Selamlaşmak bile atıptı ardı
Dedinmi ki malı canı o verdi?
Karşıyı da eşit düşünmedin ki

Unutmuştun o an edebi arı
Toplumda onların yok derdin yeri
Zenginlerden ayırırdın fakiri
Karşıyı da eşit düşünmedin ki

Gariban olanın batardı salı
Aklına geldi mi mağdurun hali?
Sizler götürürken yağ kaymak balı
Karşıyı da eşit düşünmedin ki

Bakmaz kara göze kalem kaşına
Çektirdiğin mutlak gelir başına
Metin-iyim derki sayma boşuna
Karşıyı da eşit düşünmedin ki