Düşünmeden Gel Şiiri - Alperen Yılmaz

Bir karar ver artık vakit dolmadan;
Bir kere de fazla düşünmeden gel.
Yetiş emeklerim heba olmadan,
Saatin kadranı aşınmadan gel.

Ya ok salla, vur, yay kaşınla beni.
Ya da çek silahı, kurşunla beni.
Kurdeşen döktürme karşında beni;
Ağarmış saçlarım kaşınmadan gel.

Sofrayı elemle donattım artık.
Ölümcül yaramı kanattım artık.
Mecnun’u, Ferhat’ı unuttum artık.
Bari gül, bülbülden boşanmadan gel.

Yüreğim müptela senin sesine.
Konuş, söz eklensin aşk lehçesine.
Gel yerleş gönlümün Has bahçesine.
Kılıcı, kalkanı kuşanmadan gel.

Bekleme, refahın eşiğinden geç.
Aşkın girdabından, beşiğinden geç.
Ya kendinden ya da âşığından geç;
En çetin tercihler yaşanmadan gel.

Bir daha böyle bir hikâye gelmez.
Aşk, sevgi yarışı şikeye gelmez;
Eldeki fırsatlar şakaya gelmez.
Yarınlar olmadan, üşenmeden gel.