Düşünceme Akıyor Şiiri - Adem Karafilik

gecelerin perçemi akarken
upuzun duruşuyla yalnızlığın kapılarında
raks eden mısraların ezgileşen ahengiyle
vurgun yemiş sarhoşluklarla
sevdalar saklıyorum düşlerime

düşüncelerim dörtnala yol alıyor
senli yönlere feryat ı figan
tütsüleyen ninnilerin ürpermeleriyle
isyansız yakarışlarla ateşleniyor buzullar

fısıltılar çığlık olup yükselirken
üryan zeminlerde silinse de kalemin izi
kontrolsüz yönelen bakışların
koordinatsızca düşünceme akıyor

karanlığın tonu arttıkça
arttıkça ıssız arzular
kızıl saçlar kapladıkça geceyi
güllerin rengi düşerken karanlıklara
gözlerin gözlerime akıyor

yükselirken yarının amansız sorguları
ilmeklerle ezbere çizilen hasretler
zehirleyen ölümlerin girdaplarında
gamzelerin kıyısına çekiyor ömrü

sislerle dağılıyor şafak
yeşeren yitik deliliklerle
düşlerin düşünceme akıyor

ellerim yetimlik kokarken
saatlerin külleri eriyerek dökülüyor
tan vaktine sessizce sensizce kavuşuyor zaman