Ufuklarda savruldu gözlerim, gecede
Dünya üzerime yıkılıyor, şu küçük tepede
Savur beni... olmazsa yüreğimi rüzğar
İçimde zaten fırtına oldu pişmanlıklar.
Sessiz çarklara takıldım gidiyorum,
Reddettiğim fikirlerden, takdir bekliyorum.
İnsanlar deniz, insanlar okyanus, herkes damla.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta