Ufuklarda savruldu gözlerim, gecede
Dünya üzerime yıkılıyor, şu küçük tepede
Savur beni... olmazsa yüreğimi rüzğar
İçimde zaten fırtına oldu pişmanlıklar.
Sessiz çarklara takıldım gidiyorum,
Reddettiğim fikirlerden, takdir bekliyorum.
İnsanlar deniz, insanlar okyanus, herkes damla.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta