Güneşlikleri sımsıkı asacağım tepeden. Dişlerim gibi kenetli, kementli olacak hepsi.
Tek söz çıkmayacak esrik zamanlara dair ağzımdan. Çıksa çıksa menteşesi tutuk bir pencerenin gıcırtısına benzeyecek.
Hayır, ne sitem edeceğim artık ne de üzüleceğim. Yalnız ruhların, birbirini gün ışığına çıkarması diyeceğim buna… Bu çok iyi niyetli bir düşünce bile olsa. Belki yalan, belki yanlış durumlara kahrederken…
Düşler; kaç tozlu ruhu tavan arasından indirmeye devam edecek daha… ki, ve dahi, öyle böyle değil” hangi bağlaç uyarsa buraya, gerçeğin ilmeğini örmeye devam edip, duracak gecelerin karanlığından.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
