Düşünceler de ağladı sonunda.

Düşünceler de ağladı…

Bir söylem, bir kaide idi devletlik
Görüş değil,
Bir sağ veya sol benimsemesi de değil,
Bir ana fikri temsil ederdi. “Babo”
Devlet adamlığı ise namus, adamlık idi
Hatayı kabul etmezdi,
Sebebi evlatların bekler “Babo” gibi…

“İhtarname çeken TÜRK halkı”
Siz ey adamlar
Ey kravatlılar
Ey koltukların üstünde oturanlar, bilmez misiniz emanettir o; Tanrı vergisi nefes
Ne aydınlar yazdı
Ne yiğitler geldi savaştı toprak diye
Canı verdiler, can verdiler hesapsız
Barikatlar engel değil,
En acımasız işkenceler bile sınır tanımaz…

Bir vatanı vatan yapan, HALKTIR
Bir ülkeyi ülke yapan, CANDIR, BAYRAKTIR
Bir ülkeyi yaşanacak toprak yapan, FİKİRDİR DÜŞTÜR
Bir düşü yaşatacak ise; bizden doğan can, KIZ İLE OĞLANDIR
Gençlik; GELECEKTİR…

Bir obur oğlan, BAĞIRIR şimdi
Bir doymayan cep, HAYKIRIR
Bir hesapsız kavga sürer, ADALETSİZ
Bir taraf olma telaşı var, HALKSIZ
Bir iç hesaplaşma, ÖFKELİ üstelik DİPSİZ KUYU gibi SUSKUN…

Bir düşünce doğmuş güne; IŞIKSIZ
Sözler sarmış etrafı, KURALSIZ
Mal mülkte sizin değil, ÖKSÜZ YETİM EVDE AÇ
Bebeler ağlar, KADERSİZ
Gençlik sevemez, CEPLER BOŞ
Kırk haramiler bile yemediler; BU KADAR
Bir EFE haykırıyor, TEPEELERİNDEN ANKARA’NIN

Siz bu toprakların sahibi, SİZ
Dün bir savaşın küllerinden doğan, SİZ
Her avuç toprağını terlerinizle eker, SİZ
Ektiklerinizi fabrikalarda yok pahasına üreten, SİZ
Varlık sebebi olan KURTULUŞ ŞAVAŞI ve O savaşın KAHRAMANI DEDEN
AĞLAR...
SEYRETMEYE DEVAM MI EDECEKSİNİZ…

Mehmet AYDEMİR 20.05.2021 SAAT: 19:07