Düşünceler Şiiri - Aksu Ünal

Anılarla suluyorum seni her gün
ölmemiş bir zatın arkasından yad ediyoruz
meyus bir düşünce ile örtünüyoruz
aklıma sen geldikçe kışa giriyoruz

Fincanlara boşalt aklındakileri şimdi konuşacağız
karşıma otur anılardan yapma sen
zihnimde kelime kelime, yer yer devleşen
büyüdükçe beni küçülten bir devri konuşacağız

Zamana hile yapmışım gibi seviniyorum
seni anılardan bugüne getirdikçe
ölüm ile ölümsüzlük melezleniyor seninle
zamana çelme takmışım gibi hissediyorum

Alışkanlıkların prangasında yaşıyorum yaşıyorsun
ikimizi birden ben hayatta tutuyorum
bugünün zamanından silinmiş bir için yaşamak
fotoğrafın içine dalabilmek kadar anlamsız
biliyorum

Oysa zamana çelme takanlar anlar beni
alışkanlıkların kendi bireysellikleri vardır, kendi dilleri
o dili, o külliyatı bilen kimse
zamanın sınırlayıcı radarına takılmaz
ben o dili biliyorum
zaman bana işlemiyor
sinemden çıkarıp koyuyorum masaya seni
her şeyini
birikimli yalnızlıklarımla tanıştırıyorum seni
zamanın neresine koyarsam taşıyorsun
bir yağmur damlası gibi bende büyüyorsun

Bir zırh gibi kuşanıyorum varlığını
ayağıma dilime dolanan varlığını
yokluğunun varlığını
hemhal oluyormuş insan
ölümle ölmeyen insan arasındaki o köprüyle