Nedensiz bir yalnızlık içindeyim,
Milyonların ortasında.
Beynimin girdaplarında,
Zamansız ölüm düşüncesi...
Kendimden şüphe eder oldum,
İçimdeki ‘BEN’, kime ait!
Sahi, böyle mi olur insan çaresizliğin esiri olunca?
Hep, başkaları mı törpüler ömrümüzün en delikanlı yıllarını?
Bilinmeze yelken açmışken bereli yüreğim,
Sen hangi yitik zaman dilimindesin sevgili?
Yolun düşer de gelirsen, yaşlı bir çınar göreceksin,
Çünkü, gençliğimi senin yokluğuna harcadım.
08.07.2004
Ali AydınKayıt Tarihi : 8.7.2004 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)