Sesler var sesler odada, salondan dolaşan.
Bir ben miyim duyan sesleri, akılsız nefesleri.
Eline yüzüne bulaştıran duymaz mı nerde hani.
Ben aldandım mevsimlere yağmuruna, rüzgâra.
İlkbahar da derince dolduralım dedim nefesimizi.
Yarla dolaştım uçurumlar olmuş onun meskeni.
Karıştırılmasın el sevgilinin aklını bizimle ilgili.
Sözü unutarak gafletim ispat edemem etsem afaki.
Ben elimdeki güzel sözcüklerle dolaştım uzun zaman.
Güzel gülüşüm bir de bakışım, düşünceli davrandım.
İyiliklere karnı tok insanlara hangi akılla sundum.
Döküldü inciler toplar arsız merkepler ve de köpekler.
Kenan Gezici 20/11/2025
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!