Ey rüzgar bi dur dinlen savurma düşlerimi
yüreğim bahara hasret, kışlara gebe..
Bir fırtına gibi esme ey ömrüm talan edip gitme
Deryalar dile gelse anlatamaz yüreğimdeki kuraklığı..
Gel bir öpeyim o hüzün gözlerinden yüreğimdeki kurak topraklar yeniden can bulsun
Ey yürek közüm, hangi mısrayı öznesinden vurmalı kalbine varmak için..
Azrail kapımı gelip çalmadan.
Bedenimi kara toprak sarmadan.
Bu alemde son nefesi vermeden,
Ne olursun evlat kırma gönlümü..
Bunlar degermiydi anlık öfke ne,
Nefes alamıyorum dedikce,
Nefesimi kestiniz..
Bunla da yetinmeyip,
Üstüme toprak attınız..
Sitemin kimedir, divane gönül
Yokuşta yorulup düze küsersin
Yorgunluğun bile bahane gönül
Omzun yük çekmiyor dize Küsersin..
Kanayan bir yaradır sakladığım
Gazze kalmışım ara yerde,
Tozdayım, dumandayım.
Kirli bir mekânda, iğrenç bir zamandayım.
Gözler kör, kulaklar sağır
İnsanlık ölüyor.
Günahsız mahsum insanlar göz göre göre.
Gel etme gönül sızım, sensizlik bana haram,
Her gideni sen sanıp, hayalinle avundum,
Uzaklara baka baka el oldup ağladım,
Ben ölmeden sen bana gelmezsin ey YAR..
Gecenin karasını, sürdüm gözlerime,
Açmadan soldu yüreğimin çiçekleri,
Ağlatıp, kahreden bir yalnızlık benimkisi,
Sensiz her yer acı, hüzün bıçak yarası,
Geceler ağlıyor, ben ağlıyorum..
Bir bana mıydı, bu dikenli yolların,
Olurda sende önce ölürsem eğer,
Mezarıma gelme ağlama istemem
Yaşarken güldürmedin hep ağlattın
Borcunu ödedin gelme istemem..
Virane gönlümü ağlattın hiç güldürmedin
Hasretinle yaşarken, nasıl hayaline sarılırım..
Bin söz biriktirdimde, bir söz söyleyemedim sensizliğe..
Senin sevğine ikna olmadım ben,
İnandım..
En güzel yarınlara, en temiz yaraları, sen açtın..
Beni cezalandırmaya kalkma,
Hiç satmadım yüreğimi..
Özüm, sözüm birdir benim.
Ara sıra, bir kaç şiir karalarım,
Ama en çokta, kendi yüreğimi yaralarım..
Dokunurum gönül telime,
Kanatırım yaralarımı.
Hayırlı olsun