Düşünce Dünyası Şiirleri - Şair Düşünce ...

Gecenin karanlığı yüzüne vurmuş,
Vicdanın kararıp küle dönmüş.
Dilin yılana dönmüş, zehir akıtmış,
Sevgimi görmeyen göze kırgınım...

Sevgimi hor görüp yelken açmışsın,

Zamanla silinecek sanmıştım izlerini,
Ama kalbimde hâlâ duruyor sözlerinin gölgeleri,
Ne öfke, ne hasret tam anlamıyla silebilir onu,
Sana değil, kendi kırgınlığıma kırgınım..

Etme dedim, yapma dedim,
Gel bizi yakma dedim,
Heves uğruna satma dedim,
Söyle şimdi mutlu musun..?

Benim gibi sevmez dedim,

Hamhal olmuş yüreğim, saçının her teline..
Aşk kokusunu bilmeyenler, varsın şirk desinler iki gözüm;
Ben sınanmış bir kalbin ağrısıyım...
Oysa ki;
Ben seni, bu yüreğimi
hiç incitmeyecek biri sanmıştım..

Yüreğime yağmur gibi damlayan EYY YARR..!
Derdin nedir şu virane gönlümde,
Azat etmedim mi, seni akar sulara..?
Şimdi bir de kalbimde, yara diye neden kanarsın..?

Sele saldım derdi mi, kederi mi

Acıdan yüregim sızlıyor, sen'den uzaklarda paramparçayım
Gün ve gün eriyorum, yokluğun ecelim oluyor,
Kaderimle nasıl savaştım, kendime bile küstüm,
Bakışına kurban olduğum, acıdan yüreğim inliyor, sen nerdesin..?

Seni seviyorum, karanlığıma aydınlığın oldun,

NEYİN MÜKAFATISIN
Sen gözlerimin bakışı, kalbimin atışı,
Ciğerimin nefesi, gözümün nuru,
Elimi tutuşun, kalbimin atışı,
Damağımın tadı, yanağımın gamzesi..
Sen ilham alınarak yazılan şiir, Kalemimde mürekkep,

Seni kim gönderdi BEN'den.?
Kim kıydı BANA seni böyle severken
Kaç akasya kokusu vurdu yüzüme.
Kokunu hatırlatarak soluğuna kıyamadığım, soluğumu kesip gitti.
İçimde kıyametler kopuyor, gecenin hüzünlü karanlığında.

Gecem gündüzüme karıştı
Yokluğun kor bi ateşti
Günden güne erittin bizi
Oğul suçum neydi benim

Kokunu aradimda bulamadım

Bunca acı bunca kader,
Hayret nasıl yaşıyorum,
Kalbim kırık param parça,
Ölmedimde yaşıyorum..