Düşünce Acır Şiiri - Abdullah Korkmaz Aki

Bu kadar geç saate vurmayalı

Epey zaman oldu

Ve kavanoza benzeyen odamın

Dibindeki hüzün parçalarının

Halini hatırını sormayalı

Kimse ellememiş

Sessizlik öylece duruyor

Badana gibi duvarlarda

Badanalar

Dökülmüş ama

Bu sefer ben vuruyorum

Odanın dibine

Ben dağılıyorum ve

Çekilmeye fırsat bulamadan

Ben toplanıyorum sahillerde

Derdimi bile anlatamadan

Güneş batmamış da erimiş

Kalmış sanki karlı dağların

Soğuğunda ayaz bu gece

Biri tutuşturmuş gibi yıldızları

Silikleşen suratlar

Duvarlara çizilmiş ateş böcekleriyle

Yüzüme bakmak istedim

Aynada ayna yoktu

Ve yüzüm aynanın arkasında

Sır olmuştu

Zaten hep kumluydu

Bakışlarım

Bu gece zor olacak

Bu gece farklı

Midem değil, beynim bulanıyor

Ve bu sabahı

Sağır örümcekler bile

Getiremiyor

Bilinmezliğin tuhaflığı / kör edecek

Tüm pencereleri

Körlerin sabahı söz verdi

Güneş donar donmaz gelecek

Bulunan beyinlere vura vura

Elinde asasıyla

(asadaki harflerin anlamını kimse anlayamayacak) a.k