Düşümce bir evim vardı,
Düşünce sürgün odamdan...
Düşünce beynimi sardı,
Düşünce birgün o damdan...
(İstanbul:29.12.2005)
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kısa ve öz.Kutlarım...Düşünce sargısı,dünden bugünden ve de yarından...saygılar.GÜLŞEN ŞENDERİN
Selam,
Manidar, çok beğendim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta