Usulca uzandım.
Olan biten varmışcasına .
Düşünceler diyarına.
Yastık salladım.
Gece yolculuğuna.
Güneş günü çıktım yoksulca.
Çıplak duvarlar arasında.
Öpüşerek yorganımla .
Vakit az gelir oldu.
Sancılı düşünce ağırlığına.
Döndüm yatağımda bir o yana bir bu yana.
Bir beden arasında.
Oda oda bölünmüş duygularımla.
Bambaşka dünyalarda., tek başıma.
Belkide çarşaf dalga.
Sessizlik özlem.
Tek şahitti rüya.
Gece boyunca.
Kayıt Tarihi : 14.9.2022 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1998
![Servet Günay Özbay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/14/dusunce-246.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!