Düşünceden damıttığın zevk,
gözünü gönlünü açsın.
İçine düştüğün çukurdan
biraz böyle çıkarsın.
Ah, bu zevk, mümkün olsa da
bütün insanlara ulaşsın.
Çılgın etkisinde rüzgarın,
umutsuz ve bedbin günlerden
el değmemiş açıklığa çıkarsın.
Orda bütün zamanlar aşina,
sen gene yalnız, ama, daha
umutvarsın.
Kapat pencereni, çok soğuk,
dirilen damarların altın yokuşu
tırmansın. Kendince memnun,
kendine mahpus. Artık bütün
şarkılarda varsın.
09/06/2009
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 9.6.2009 22:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!