Düşün ki; Sen Gökyüzüsün,Ben Yeryüzü...
Masallarda ki o iki Sevdalıyız biz..
Yine de kavuşmamız haram.
Olmayacak Dua dedikleri şey işte bu!
Gökyüzü bulutlansa bile her zaman gözleriyle Yeryüzüne bakar.
Her ne kadar duaları olmasada!
Çünkü kendini ona ait hisseder!
Yeryüzünden de kimler gelip geçer bir bilsen...
Ah bir bilsen!
Onun hancı olduğu yerde yolcuda çok olur.
Gelirler,giderler.
Ama oda bilir; onun olan bir Gökyüzü vardır.
Başını her kaldırdığında gördüğü o masmavi o umut dolu Gökyüzü.
Hergün hava güneşli olacak değil ya?
Görmesine rağmen yine de beklemez onu,bekleyemez.
Mayasında yoktur beklemek.
Mizacı bu değidirl!
Ama sürekli gözleri yukarıdadır.
Sürekli titrer onun üzerine.
Her ne kadar duaları olmasa da!
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta