Düşün ki; Sen Gökyüzüsün,Ben Yeryüzü...
Masallarda ki o iki Sevdalıyız biz..
Yine de kavuşmamız haram.
Olmayacak Dua dedikleri şey işte bu!
Gökyüzü bulutlansa bile her zaman gözleriyle Yeryüzüne bakar.
Her ne kadar duaları olmasada!
Çünkü kendini ona ait hisseder!
Yeryüzünden de kimler gelip geçer bir bilsen...
Ah bir bilsen!
Onun hancı olduğu yerde yolcuda çok olur.
Gelirler,giderler.
Ama oda bilir; onun olan bir Gökyüzü vardır.
Başını her kaldırdığında gördüğü o masmavi o umut dolu Gökyüzü.
Hergün hava güneşli olacak değil ya?
Görmesine rağmen yine de beklemez onu,bekleyemez.
Mayasında yoktur beklemek.
Mizacı bu değidirl!
Ama sürekli gözleri yukarıdadır.
Sürekli titrer onun üzerine.
Her ne kadar duaları olmasa da!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta