Düşün Şiiri - Selvi Çelik

Düsün...
Hayalini kurdugun hep özledigin gözlerinde canlardigin kendi dünyayin icinde bulsan kendini,
Hersey güzel ve yemyesil,
Cicekler renkarenk acmis,
Civil civil her tür kuslar, hayvanlar.
Ve bütün evrenin güzellikleri.
Her yasayan varlik birbirleriyle barisik.
Hic kimse bilmiyor,
Aciyi kederi, kötülüklerin ne oldugunu.
Dostlukla, kardeslikle yasiyor bütün canlilar.
Istedigin herseyi elde ede biliyor,
Ve kurdugun düsleri gerceklestiriyorsun.
Ama..
Birtek ben yokum.
Düsün...
Sana vaadedilen o güzelim dünyada hersey var.
Bensiz yasarmisin?

Düsün...
Bir peri kizi sana en büyük askla geliyor,
Destanlarda bile yasanmamis, sana kimsenin veremiyecegi sevgi ile baglanip,
Nasil askini ifade edecegini bilmiyor,
Birtek dilegi var senden.
Eger benden vazgecersen, ,
Bunlarin olacagini vaad ediyor.
Düsün...
Ne büyük saadet olurdu.
Vaz gecermiydin benden?

Yada..
Tertemiz masvavi bütün duruluguyla,
Ucsuz bucaksiz denizleri,
Sir dolu daglari.
Yasanmamis güzelim yillari.
Aklina gelen bütün herseyi, seffafligiyla senin olacak.
Düsün...
Yeniden dogacak yasayacaksin,
Yani bir hayati bastan boya.
Eger beni unutacaksin deseler?

Düsün...
Birtek ben yokum.
Kabul edermisin?
Yoksa hersey feda edermisin?
Düsüncen kalbine cevap versin.