Düşüme sen dur Şiiri - Zeynep Beşen

seni dinleyince öylece ulu orta ıssızlığım da
harf olup sözcüklerimin arasına kaçasım geliyor
şiir olup sesine değesim geliyor,
sesinde harcanmak bitmek istiyorum.
kaybomanın hazzına erişmek,
yeni ve yeniden sesinde bitmek istiyorum
karşında oturmak,
gözlerinde harcanmak gibi sözlerimi ertelemek istiyorum.
istediğim ilk şeyin sen olduğunu hatırlayarak,
ala bildiğime bencil kalmak istiyorum.
avuçlarıma sen düş,
düşüme sen dur istiyorum.
ayaklarımın sana koşmasını,ellerimin seni tutmasını,
bağrımın sende can bulmasını istiyorum.
sesini sesimle k/arıştırıp ayyuka çıkmak istiyorum.
seni istemeye isteyince içimdeki dağların harekete kalkmasını,
sana doğru yollar kurmasını istiyorum.
içimdeki çoşkunun artmasını,
yanında dört mevsimi,
bir seneyi iki ömrü bir kılmak istiyorum.
sen olunca sözlerimde,
namazımın içinde duamın kalbinde zikrimin sesinde seni dilemeyi istiyorum.
alnına dolan çizgileri, rüzgara bıraktığın saçlarını ellerime almak istiyorum.
inceden gülüşünü,haylazca duruşunu,
dizlerini kırıp masum bir çocuk gibi oturuşunu,
hafiften telaşını,yüzündeki kızarıklığı
bir ben göreyim bir ben bakayım istiyorum.
seviyorum seni anlama beni.