Bazen gözden en uzak olan kalbe en yakın olandır ama sen bunu nereden bileceksin
Aynen benden gizledikçe kendini günden güne içimde büyümen gibi düşünebilirsin
Nerden düştün yine sen aklıma şimdi birden senden başka bir şey düşünemez oldum gerçekten
Uyurken sen mışıl mışıl rengarenk düşlerde gezinirken ezildim ben hep seni düşünmekten
Ya sen nesin böyle taş mı duvar mısın biraz eğsen o başını sanki bir şey kaybedeceksin
Isınsın bana biraz için diye yaksam kendimi sanırım küllerime basıp geçeceksin
Leyla değilsin belki bir farkındayım ama beni bir deli Mecnun'a çevirebiliyorsun
Mevsim değişir bir gülsen bahar gelir ama sen hep yazımı kışa çevirmeyi seviyorsun
Aynı değil sana hissettiklerim haklısın aslında her gün biraz daha çok seviliyorsun
Zamanı değil ki şimdi sevmenin deme hiç bana sen ki bir an bile düşümden düşmüyorsun
Kayıt Tarihi : 9.12.2021 19:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!