Düşümde Bir Tutam Yeşil Biriktirdim

nasıl sessiz sakin
sana bakan sokağım
nasılsa bir köşede
bulacağım seni
attığım her adım
benden uzaklaşıyor

beni çıldırtan
bir sen, bir de mavinin suskunluğu
gecenin bu saatinde
daha bir deli
daha bir yalnızım

gözlerimdeki güneşi aldın
gördüğüm her yer bir tutam yeşil

ağlasam
dudağı kuruyacak yalnızlığın
sussam
bir bir dökülecek yıldızlar
kaçsam
kendimi sende bulacağım

bakışımdaki dağınıklığı
sorma gitsin
dudağımdaki gülüşünü
toplayalı çok oldu
sensiz ellerim darmadağın

bilmediğim yürekler
çapa atıyor gözlerime
kapatıp perdeleri
seni düşlüyorum
çok uzaktasın dedikçe
nefesini soluyorum
öyle yoksun ki
içimde ağlayan
küçük kızı susturuyorum

taze ekmek kokusu gibi hasretin
ucundan koparıp
açlığımı doyuruyorum

adımlarım
varsın uzaklaştırsın benden beni
sana bir adım daha yakınım
bu kahrolası şehirde
kendime el, sana âşinayım

düşümde
bir tutam yeşil biriktirdim
bu gece kapatacağım gözlerimi

son kez yeşil gözlerinle
toprak kokan gözlerime bak

al bir tutam saçımı
avuçlarında kokumu yak