Düştüysem ben senin, önünde düştüm,
Elini uzatıp, kaldırmaz mısın,
Bütün sırlarımı, senle bölüştüm,
Niye düştün diye, hiç sormaz mısın.
Düşene kadarmış, dostluğun senin,
Yalanmış demek ki, o duygu selin,
Düşmüşsem düşüşüm, senin eserin,
Dönüp de arkanı, hiç bakmaz mısın.
Yiğitler düştüğü yerden kalkarmış,
Namert yaptığını, başa kakarmış,
Bilsin ki o kişi artık geç kalmış,
Söyle sen pişmanlık, hiç duymaz mısın
Kayıt Tarihi : 10.11.2018 09:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/10/dustuysem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!