Düştün Yar Gözümden

Yapraklar düşerken ağaçlarımdan
Sende kopup gittin avuçlarımdan
Bu yaşlar akarken göz uçlarımdan
Süzülüp gözümden dökülen sensin

Hiç dönüp bakmadın sende gerine
Ateşler düşürdün bende derine
İçimi çevirdin yangın yerine
Bu gönül közümde yakılan sensin

Resmine bakarım gül açar gibi
Gözümün önünden sen geçer gibi
Hasretin elinde bir hançer gibi
Kalbimin içine sokulan sensin

Böyle bir sonbaharda soğuk gününde
Düştün yar gözümden yazık sonunda
Aşk yeli sürükler beni önünde
Sevgi toprağımda sökülen sensin

Ben nasıl toplarım dökülenleri
Yerine koyamam sökülenleri
Dünyam darmadağın şaşmış yönleri
Ben doğru bilip te bükülen sensin
Evimin direği yıkılan sensin