Düştüm..Kaldım..Sustum..

Eylül rengi bir sevda düştü,
İçimin kara yazgılarına…
Hasretin hüzzamlarında öldü nefeslerim.
Göz kapaklarından vuruldu düşler,
Hecelerden döküldüm yokluğa,
Sancılı buselere yar düşer…

Aşamadım surları gidemedim ardıma,
Kaldım, sustum..
Düştüm ayrılığın paragrafına..

Gecenin sessizliğine bir yalnızlık yağar,
Ayrılık kayıp düşerken avuçlarımdan,
Karanlığın ortasında hırçın bir hürriyet başlar..

Dile getirilememiş sancılar düşüyor arsızca,
Aşkın bilinç kaybı enkazına..
Ve sen, ezbere söylenmiş mavilerin
Yapayalnız alfabesinden uzuyorsun boşluğa…

Söz değmemiş yaraların anlatsın,
Ağzı mühürlü masalları,
Yüreğinin yalımlarında…
Sevdanın kör kurşunu girince yüreğine,
Gözyaşında durulansın günahların.
Aşk, ayrılık ve zaman
Tam yüreğinden tutsun, yaralarının…