Düştüm…!
Yüzündü, yüreğin aynası…Yansıması vurunca
Ay doğdu günbatımıma…
Gökyüzünde gezen yıldızlar gibi,
Ben de, gezinirken yüzünün atlasında…
Düştüm…! İçimde kırılan boşluğa.
Takılı kaldı, aklıma isyan bakışlarım
Yüzünün atlasında…
Narkoz ölümündeki bedenim yatarken
Kırılan boşluğumda…Görmek için seni
Gündüz rüyasına yatı seçe yüreğim.
Korktum…Tutuk kalmış bakışlarından
Yetmedi seni görmeye…Gündüz rüyam
Acısı ile oyandım kendimde
Acısı bana, anısı sana kalsın…
Remzi çakın
İstanbul-Mart
Kayıt Tarihi : 31.3.2009 00:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
imkansız bir aşka...veda...
![Remzi Çakın](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/31/dustum-42.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)