Düştü şansıma Şiiri - Murat Ülkü

Ben yalnız doğdum yalnız yaşadım
Hep bir bahtsızlık düştü şansıma
Ne pişman oldum ne de ağladım
Hep bir kahpelik düştü şansıma...

Eza ile cefa ile yoğruldum
Kendim düştüm yalnız doğruldum
Yokluk ile sıkıntıyla kavruldum
İki yüzlü riyakarlar düştü şansıma...

Ben hep güldüm hayat bana gülmedi
Ölümüne sevdiğim kıymet bilmedi,
Umutla beklediğim güzel günler gelmedi
Dili tatlı yalancılar düştü şansıma...

Vuslata erdiremedim niyedir aşkları
Ayrı oynadı sevilenin başı gözü kaşları
Ölümüne sevdikce sineme vurdu taşları
Vefa bilmez imansızlar düştü şansıma...

Helal haram gözetmekten hayatım soldu
Ne kadar kaçtiysam da bela geldi beni buldu
Eşim dostum sevdiğim hep sırtımdan vurdu
Soframda karnı doyan düşmanlar düştü şansıma...

Gördüğüm duyduğum ne sırlar var bende
İyiliği salaklık zanneden ne kullar var bende
Kafamı koyar koymaz uyuyacak huzur var bende
Her şeyi inkar eden nankörler düştü şansıma...

Murad boş ver giden gitti geri gelmez
Ne yaparsan yap namertler kıymet bilmez
İnsan ölür de yaptığı iyilik güzellik ölmez
Menfaati biten hainlerden ihanet düştü şansıma....