Okyanus ötesinde daha bir hüzünlü olur sonbahar
Sensizliğin ertesinde ufalanır gönlümün yaprakları
Sararır tüm sevdiğin renkler çıplak çınarın gövdesinde
Ve usulca tozlanır solmuş gözlerimin feri esen rüzgarda
Duygularımsa isyankar ruhumun esiri olmuş kıvranmakta
Öfkem efelenir yiğitlenen kalbimin atışlarına
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
