Belki de inandığı şey doğruydu, belki de baştan aşağı yanlıştı, kim bilir
Ama doğruluğundan ziyade bir alışkanlık, örfi bir adet gibi bakıyordu olaya
Nesiller boyu süre gelmiş bir masalı dinler gibi dinliyor
Öğretilen kahramanları kutsuyor, olayları sanki yaşamışçasına hafızasına kazıyordu
Sahiplenilmiş her dürtü diğerini ötekileştirir, olayı trajik yapanda bu zaten
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta