Düşsel Tarla Şiiri - Bayram Kaya

Bir tarla düşünün,
Boş sonsuzca.
İşleyin sürün,
Korkusuzca.

Kararlıyım kendimden,
Bir şeyler tanıştırmağa.
Toprağı keyfimce karıştırmağa.

Sevgimi sundum bağrına!
Bekledim bekledim,
Ses vermedi,
Çağrıma!

Duyumsamıyor bile!

Tarla süreçleri tamdı:
Isı nem,
Madensel ve canlı yapı.
Ne idi bilemedim
Handikabı?

Tamlıkta tepkisizlik niye?
Düşündüm bu böyle olmaz diye!

Tohumu, (sevgiyi)
İnceden inceye.
Devirdim sineye.
Aldım dinlemeye.

Önce içimde devindi.
Tarlasına sevindi;
Başka ekicilere yerindi!
Kabardı dışa serildi!

Anladım tohumun tarlada suskuluğunu!

Nefreti (kıskanması)
Benimle kalmıştı.

Tohumu geliştiren,
Sevgi ve nefretmiş!

Şartlarını bulunca (bile)
Onsuz tutuşamıyordu!

(02.01.1992