DÜŞMÜŞÜM SOKAĞA
Karanlık ve ıssız, soğuk sokaklar.
İliğime işlemiş , sarmış açılar.
Yatağım yorganım, hep kaldırımlar.
Ben neden düşmüşüm, hiç anlamazlar.
................
Bende de Bir kalp var, hiç sevilmemiş .
Horlanmış itilmiş,hep darp edilmiş.
Aşk nedir sevgiyi, hiç görememiş.
Tükenmiş çaresiz yaşıyorum ben.
...............
Fırtınalar sarmış, dört bir yanımı.
Savurur sürükler, tüm yaşantımı
Kimseler duymuyor, şu feryadımı.
Düşmüşüm düşkünüm,sokaklardayım .
Söz : Erdoğan Kutlugün
Erdoğan KutlugünKayıt Tarihi : 16.11.2006 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin ilham kaynağı Hikayesi: köprü altında yaşayan saç sakalı birbirine karışmış üstü başı perişan yaşamaya uğraşan yüzünde umutsuzluk görmüş olduğum yaşayan bir ölüyü o anlık yazmış olduğum bir şiir..
![Erdoğan Kutlugün](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/16/dusmusum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!