Düşmedim Ayaktayım Şiiri - Emir Kerküklü

Gecenin perdesi düşerken,
Umutsuzluk kaplar her yanı.
Yüreği yorgun, ruhu kararmış biri,
Yağmurlar altında yürür,
Geçmişin gölgesi düşer izlerine,
Hayatın darbeleriyle sarsılır bedeni,
Ama yine de direnir, devam eder inatla.
Gözyaşları sözcüklere dönüşür,
Kelimelerde bulur teselliyi
Gün doğarken, umut yeşerir içinde,
Işığa doğru adım atar kalbi.
Yorgun ruhu, yeni bir başlangıç arar,
Geçmişin gölgesi hafifler, umudu büyür,
Sevgiyle süslenir kalpte serpilir
Gözyaşları sevinçle karışır.
Şairane cesaretiyle acıya meydan okur
Çünkü o sonuna dek devam eden,
Hayat masalındaki dik duran bir cesur.