Düşme aşkın ateşine yanarsın derlerdi.. Dondurucu karların ortasında.. Nasıl kışın bile yakarsa insanı güneş... Korlanır, küllenir, söner gibi görünür ama.. Bir kez yanmaya gör, asla sönmez o ateş.. Kaçtıkça, tüm benliğini alev alev kavurur.. Dumanlarını, oradan buraya savurur.. Kar etmez söndürmeye, göller, denizler.. Bir nefes bekliyor, alevlenmek için... Küllenmiş görünen tüm sevgiler... ! 15.11.2011 Ercüment YAZICIOĞLU
Ercüment YazıcıoğluKayıt Tarihi : 15.11.2011 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!