Düşme Peşime Ey İstanbul Bakışlı Kız

Bir gün gideceğim mutlaka
Bir ıhlamur ağacının kokusunun
Ya da bir klarnet sesinin ardına düşüp

O gün düşme sakın peşime ey İstanbul bakışlı kız
Senin martıların var bu şehirde
Her duvarında adınla başlayan mısraların var
Bir çift göz var ayaklarına dolanan

Ne bir bakış
Ne acılı bir gülümseyiş
Seni bana getiren
Yalnızlığımın kağıttaki kanamasıydı
Ah İstanbul bakışlı kız
Ne çok kanadı yalnızlığım
Ne çok kaçtım kendimden
Her saklandığım yerde kederim buldu beni

Bir ömür boyu mu acır,
Bir cam kesiği kaç yıl kanar daha
Acı çekmeden anlayamıyor insan büyüdüğünü
Seni sevdiğim hergün
Ne çok büyüdüm ben
Ne çok yaraya merhem oldum farkında olmadan
Göz göz olmuşken kendi yaralarım

Bir gün gideceğim mutlaka
Boğaz rüzgarı eteklerini uçurduğunda bir kavak ağacının
Ilık bir bahar sabahı çelecek aklımı…

Düşme peşime ey İstanbul bakışlı kız
Senin martıların var bu şehirde…

2008

www.melihcoskun.com