Düşme Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Düşme
Dostun düşmana dönüşür
Düşmanın dostun olur
Dost sandığın yüzler bir bir kaybolur
Yıkıcı fırtınalara dayanmaz bedenin

Düşme

Düşersen Yaralarını saracak bir el bulamazsın
Yolların tehlikelerle dolu puslu bir düzlüğe dönüşür

Düşme

Her fırtınada bir ses
Her limanda bir dost bırakırsın
Yanlız kalıp kendinle başbaşa kaldığında
Dostunun ihaneti
Düşmanının merhameti canını yakar

Düşme

Azrail her gece karabasan gibi rüyalarını
basar
Soluna saplanır bir sızı
Karanlığına ışık tutan o eller seni o karanlıkta bırakıp gider

Düşme

Can dediğin canım dediğin canını almaya kalkar hiç acımadan
Gözünden dökülen yaşlara kimse sahip çıkmaz

Düşme

Tutunacak bir dal tapacak bir yar bulamazsın
Gelip geçici bahar yağmurlarında ıslanır yüreğin

Düşme

Yılanın neden yılan olduğunu
Dostun çakaldan beter olduğunu görür gözlerin
Soluna koyacak yar bulamazsın

Düşme

Kraldan çok kralcı insanlar dolar etrafına
Yalandan çok yalancı insanlarla oturursun masaya
Bir gece ansızın ölümün soğuk yüzü
çalar bedenini
Tabutunu taşıyacak el bulamazsın

Düşme

Musalla olur tek durağın kimse hakkını helal etmez sana
Girerken o kara toprağa yanında bir ailen olur gerisi yalan

Düşme

Yıkılmanı
Yorulmanı
Gitmeni bekleyen herkesin inadına kalk ayağa ve göster herkese
Analar ne aslanlar doğuruyor
Düşme gardaş
Düşme 26.03.2024 08:22