Cennetten etmişti bizi
Şeytan zorlayı, zorlayı
Kabûl edince yeryüzü
Ektik tarlayı, tarlayı
Hayvanlar Âdem’i gördü (a.s.)
İnsan nedir bilmiyordu
Bu ne diye kafa yordu
Kedi mırlayı, mırlayı
Şeytan içlerine girdi
Hayvanlar, ne diye sordu
Size düşman deyiverdi
İblis, gürleyi, gürleyi
Dedi; sizi öldürecek
Bundan kurtulmanız ancak
Onu öldürmek olacak
Sadır karlayı, karlayı
Neslini kaldıracak
Yerinizi dolduracak
Avanesin güldürecek
Aklı sırlayı, sırlayı
Hayvanlar; köpeğe dedi
Kahramımızsın, hadi
Diye, diye körükledi
Yürü; turlayı, turlayı
Köpekse böbürlenerek
Yönü Âdem’e dönerek (a.s)
Öldürmekti hevesi tek
Gitti hırlayı, hırlayı
O anda geldi Cebrâil (a.s)
Âdem’e dedi ol kail (a.s)
Başını okşamağı bil
Azmi; körleyi körleyi
Yaratanın emri ile
Köpek; san ki geldi dile
Okçanınca o, it bile
Uydu terleyi, terleyi
Şeytanın kurduğu tuzak
Sâadete oldu kızak
Kinden husumetten uzak
Hikmet derleyi, derleyi
İSLÂMİ bahre dalarak
İnci, mercânı alarak
Hatem-i esrar alarak
Basar; ferleyi, ferleyi
Mehmet İslami
Kayıt Tarihi : 1.3.2024 03:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!