Düşmanımın Düşmanı Şiiri - Kürşat Uçar

bu defa en çok kime geldim bilmiyorum.ama sadece senden gitmiştim.geri dönmek kolay olmadı.harflerine bile bakamadığım zamanlar oldu.ne zaman ardıma baksam sen.geri dönmek kolay olmadı.bu defa en çok seni bitirmek için geldim.insanı en çok yoran,kuşkusuz düşmansız savaşlardır.aslında karşında, boylu boyunca düşman, hayatına uzanmıştır. sanırım sorun düşmanının düşmanı olamamaktır. ama sen savaşırsın, kazanmak için, artık ne kaldıysa onda sana dair, geri almak için. hiçkimse düşmanını bu kadar çok düşünmez.ve esiri olmak için kazanmak ister aşkta.seninle öyle çok savaştım ki.yaralarım tamamen benimle ilgili.yarınlarım sen...sen takvimini yaşarken ben öyle çok vazgeçtim ki günlerimden...bu kadarı yeter.

artık düşmanı seçebiliyorum.

öyle kirlendim ki kelimelerimle, yazdığım en iyi cümleler öyle kötü durdu ki üzerinde...

düşmanımın düşmanı...ben...
sanırım ikimiz de kaybettik.tek farkımız ne kaybettiğimizin farkında olup olmamamız.ben seni bitirmek için geldim,içimde.
bilirim en çok yarım kalanlar kanar böyle gecelerde ve hep öyle kalırlar.

bu dayalı döşeli yalnızlık sana ait.

bu savaşta
en çok kaybetmek için geldim
seni
kendimde...