DÜŞMANIMIN DÜŞMANI
Şu durub-u emsal olan lafızları dinlesek,
Hayatın bir yerinde, bunu düstur eylesek.
Pehlivan güreşinde bir çocuk denge bozar,
Değerli bir söz duysa arifler hemen yazar.
İki güçlü düşmanın, sana karşı gelseler…
“Çık bakalım arkadaş, malın-mülkün” deseler;
Halin zaten perişan, bilirler durumunu,
Gücün yokki korusan, hem de, şu onurunu..
Çaresizlik içinde umutsuzca bakarken...
Hem de birden malının tamamını verirken;
İkisi arasında ihtilaf oluverse,
Birden vazgeçer gibi aniden duruverse;
Bu kuvvetli düşmanlar şeytanlık düşünseler,
Paylaşma konusunda kavgayla didişseler…
Birbirine girseler ama ne sevinirsin?
Sıvışıp kaçmak için, kendine güvenirsin.
Biri ile birlikte diğerini öldürsen…
Tehlike iki iken tek kişiye düşürsen…
“Düşmanımın düşmanı düşman kaldıkca dostdur”
Çünkü bunda kurtulan sana ait bir postdur.
Tek kişi artık, şimdi sana yetmeli..
Sözümüz uzun sürdü, mevzu burada bitmeli.
Bedri Tahir Adaklı
25/02/2008
Kayıt Tarihi : 26.2.2008 18:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ellerin dert görmesin Bedri abi Antolojiye Hoşgeldiniz.
TÜM YORUMLAR (1)