Düşmandan Beter Şiiri - Yunus Akkale

Bunca ayılar girmiyor inine
Kan değer sırtlanda, dişe böyle
İman yok ki; zarar gele dinine
Cami duvarına her gün, işe böyle.

Yanar kavrulur hasettir simgesi
Zehir zemberek düzeni dengesi
Kanla yazılan kapkara belgesi
Haydi, orta yerde dur, yaşa böyle.

İslam’a kin kusar, bunca dini güdük
Düğün yap oyna, haçlılarda düdük
Her tarafta sarhoş dolu, kör kütük
Gözden yaş damlar sofrada, aşa böyle.

Zalimler elbet belasın bulacak
Her gün söner, binlerce masum ocak
Hesap verilir, hak daim kalacak
Kara kara duman var, başa böyle.

Kaybettik yiğidi, göz göre göre
Yatılmaz yatağa dolunca pire
Kan akarsuları, dağlarda dere
Kan bulaşır yüze, kaşa böyle.

Bölünmez bu millet, tırnakla ettir
Ana, ata bir dede, aynı cettir
Vatan bir, bayrağı namus şereftir
Sabret atılan nice, taşa böyle.

Bu vatan; gökten inmedi zembille
Oyunla oynaşla,davulla zille
Vatan için savaş, topyekûn belle
Konmadık ki bu yurda, beleş böyle

Dost bilir; Amerikan, İngiliz’i
Soframızdan aş yiyen, vurdu bizi
Af eylemem bil ki; bir daha sizi
Elem gelir geçer, gelir neşe böyle.

Aslından azan, teres oğlu teres
Hanım mı olur ki, binlerce metres
Namusu şerefi yok, doğrusu pes
Akşam alda sabaha, boşa böyle.

Yunus der; alçaklık yakışmaz kula
Binme düşeceksen tuttuğun dala
Tutunmaz bir insan bindiği sala
Münafıklar düşmana, maşa böyle.

23 Ekim 2007 Kahramanmaraş