Düşmana Kendimi Doğrulttum

Yeryüzünde kendini kendi kararı ile yamultmuş insanı düzeltmeden dünya düzelmez bir sır taşıdım içimde!

Yaşanmadığı halde düş gücü bir özlemdir eksik olanı yaratmak.

Nedir eksik? Sekiz milyara ulaşmış sayısı ile insan!

İnsan benzeri iki ayaklı yaratığın ne olduğunu nereden gelip insanlığı yok ettiğini kimse bilmez mi?

Bilmek işine kimsenin gelmez mi?

Gelmez!

Hazır ye uşaklığına dünya yer göstermez olunca, kıyamet kopmaz mı?

Koptu!

Yaşamıştık hikayesi değil özlem bir anlatıyı birde bu kalemden okuyunca insan yine mi düzelmez?

Bir baba, çocuğuna “Seni parka götüreceğim” diye söz verir.

Bir süre sonra çocuk heyecanla hatırlatır:
— Baba, hani beni parka götürecektin?

Baba maç izlemektedir. Pek ilgilenmez. Önünde bir gazete vardır; bir yandan ona da göz atar.

Çocuk ısrar edince, baba onu oyalamak ister. Gazetenin bir sayfasını yırtar ve çocuğun önüne serer.
Der ki:
— Bu sayfada dünya haritası var. Hadi bakalım, bu haritayı düzelt. Tamamlayabilirsen seni parka götüreceğim.

Çocuk birkaç dakika içinde haritayı toparlar.
Gelip gururla der:
— Baba, yaptım. Hadi artık gidelim!

Baba şaşırır.
— Nasıl bu kadar çabuk başardın? diye sorar.

Çocuk cevaplar:
— Haritanın arkasında bir insan resmi vardı. Ben insanı düzelttim, dünya da düzeldi.

İnsan düzelince, dünya da kendiliğinden yerini bulur..!

Devrimi nasıl yaptın diye sordular;

Kemdimi düzelttim devrim oldu dedim kendi kendime bir ağızdan.

Duyulmuş meğer dünyanın öteki ucundan, telaşa, temaşa kapılmış silahını kapan gelmiş burada insanlık nasıl yaşarmış!

Düşmana kendimi doğrulttum hepsi bu!

Hepsi bu!

♾️▪️Önder Karaçay ▪️♾️