Düşman Ürksün Çünkü Sen Türksün

Güneş’in hiç açmadığı dar bir sokakta,
Yürüyordum yine tek başıma
Ne yaz vardı bu hiçliğin ortasında
Ne de kış görürdük hilalin beyazlığında.

Bir elimde tabancamı tutarken
Diğer elimle soğuk yastığımı kavrardım, gecenin zifiri karanlığında
Tıkırtı seslerinde açardım gözlerimi
Sanki kurşunlar yıldız gibi gelirdi bana

Eğer ki içinde bir his varsa yiğidim,
Bilki birazdan Rabbinin cennetine varacaksın
Eğer ki canın sızlarsa Türk’ün çığlığı
Bilki yaşayan her bir bireyin en şanslısı olacaksın

Sonra biri gelecek bunu sakın untuma!
Ya Münker Nekir meleklerini göreceksin başında,
Ya da gözü yaşlı anan, eşin, çocuğun olacak karşında
Sonra ilk nefesle tekrar başlayacak alın yazına