Düşman Olmuş Neyleyim Şiiri - Veysel Şimşek

Bazen azarlayıp bazen sövdüğüm,
Dostum deyip kucaklayıp sevdiğim,
Dünyada tek dostum diye öldüğüm,
Gerçek dostum düşman olmuş neyleyim.

Bir zamanlar iyilerden iyiydi,
Şaştım kaldım bende nasıl şey idi,
Uzman asker oldu şimdi büyüdü,
Gerçek dostum düşman olmuş neyleyim.

Yaya gitmez hep bindiği dolmuştur,
İnanır cahile cahil kalmıştır,
Akıldan noksandan öğüt almıştır,
Gerçek dostum düşman olmuş neyleyim.

Olgun insan gitmez derler öğüde,
Yakışmazki harbi dürüst yiğide,
Varsın seni cahil benden soğuda,
Gerçek dostum düşman olmuş neyleyim.

O rütbeli asker bende rütbesiz,
Tek farkımız ben gezerim cübbesiz,
Büyük adam oldu imansız dinsiz,
Gerçek dostum düşman olmuş neyleyim.

Adam olmaz adam etmez diploma,
Sözde okudum diye girer topluma,
Söz fayda etmez berelime keplime,
Gerçek dostum düşman olmuş neyleyim.

Veysel der; Çulsuzum yok düzgün işim,
Bu dediğim benim gerçek kardeşim,
Para pul mertebe bunda değişim,
Gerçek dostum düşman olmuş neyleyim.