Sahip çıkamazsan kendi tapuna
Çakal ayağını basar kapına
Düşmanlar mermiyi sürmüş topuna
Sen daha halâ bak uyukluyorsun
Söz eri değiller sözden cayıyor
Vatanında seni yoktan sayıyor
Şimdi silah değil kalem soyuyor
Sen daha rüyada sayıklıyorsun
Bastığın vatana mayın döşüyor
Kutlu değerlerin yere düşüyor
Gizli ortaklıkta kuzu pişiyor
Sen bulgurdan taşı ayıklıyorsun
Götürüyor bizi bükme sapmaya
Razımı oluyon dosttan kopmaya
Uğraşırsın boşa yağı yapmaya
Sen bozuk yoğurdu yayıklıyorsun
Bataklığa doğru yurdum erirken
Saflar belli oldu itle yürürken
Arsız hırsız fuhuş değer görürken
En tepeye doğru höyüklüyorsun
Seni sen yapan örf adet bitiyor
Bahçanda bağında karda ötüyor
Seni hiç sayıyor alta itiyor
Birde alkış tutup büyüklüyorsun
Tam yüz yıl önceki dümen dönüyor
Uykudamı diye seni sınıyor
Gemi batıyor dibe iniyor
Çabuk batsın diye kayıklıyorsun
Yüzleri kararmış puslu sırçalı
Görünmez dikeni sanki kör çalı
Üstündeki bulut olmuş parçalı
Elinde bütünü kıymıklıyorsun
Elden gelse Türk'ün kökünü kazır
Türk milleti olsun savaşa hazır
07/03/2013 Yazan:İrfan Çelik(Ankara)
İrfan Çelik 1Kayıt Tarihi : 9.3.2013 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!