Düşman Şiiri - Hüseyin Muşmal

DÜŞMAN
Ben bu aşkla bilmem ki neye derman olurum
Ateşlerin elinde suya ferman olurum
Kalırsan ellerinde daim kirman olurum
Gidersen dağılırım karman çorman olurum

Gözlerin aklımdayken uyku mu tutar beni
Baban mı şair idi şiir mi buldu seni
Gel sana söyleyeyim en güzel kafiyeni
Sen bir dal ol bana da sana orman olurum

Yazanı boş ver sen de yazdırana bak hele
Kim beni söyletir de kim getirir hep dile
Vallahi sözlerim de bir zerre yoktur hile
Sen bayram ol bana da sana kurban olurum

Nasıl bir yürektir ki sen sen diye hep çağlar
Seninle gülüyorken sensizliğe hep ağlar
Duysun bütün insanlar yankılansın hep dağlar
Sen kaşık ol bana da bende çorban olurum

Eşrefim sev seni gerçekten sevenleri
Yaklaştırma yanına yüzüne övenleri
Kal’e almam inan ki arkamdan sövenleri
Sana toz kondurana bil ki düşman olurum