DÜŞMAN
Gelmeyin, üstüme bugün doluyum;
Kavim düşman, kardeş düşman, el düşman.
Ben de Adem nesli, Hakk’ın kuluyum;
Kader düşman, kısmet düşman, yol düşman.
Kimseye anlatamam ben derdimi,
Güvendiğim, herkes kesmiş yardımı.
Anlamadım ne kalleş, ne merdini..
Hasım düşman, kısım düşman, kol düşman.
Kime canım dedim, çor dedi bana..
Zehir sundular, içtim kana kana.
Ben söylerim sözlerim anlayana,
Sözüm düşman, nazım düşman, dil düşman.
Ne umardım dosttan, ben neler buldum..
İmdat! havar dedim, bir haber saldım;
Kırdılar her yanım, yollarda kaldım;
Köküm düşman, gövdem düşman, dal düşman.
Kim olur Bayram’ın derdine derman?
Anlatamam, bana hiç bir şey sorman..
Bu nârin kalbimi bâri siz kırman;
Güzel düşman, gelin düşman, dul düşman.
Kayıt Tarihi : 26.3.2010 00:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!