Düşman Şiiri - Gülhan Özkara

Bir düşman sözüdür duya duya bugüne geldik
Ama düşmanı tam olarak öğrenemedik
Düşman öldürmeyi sonraya bırakıp
Seni kenara itendir.
Bir gün neyin varsa herşeyini elinden almak
Gözlerinde tütendir.
Düşman seni aldatan bir yalandır
Cana mala ve namusa aşikare yönelmiş bir talandır
Düşman senden olmadığı halde suyun başını tutandır
O memlekette dönen paranın
En az yüzde seksenini yutandır.
Düşman gidemediğin yol tutamadığın kol
Tutunamadığın daldır
Seni soyup soğana çeviren eldir.
Ticarette, dağıtımda, işte
Seni yok eden tekeldir
Sana çekilen bıçak, tahra ve keserdir.
Canına musallat olacağına eserdir
Düşman dağlardaki pusudur
Nöbetçinin gözlerindeki uykusudur
Kışın dağlarda eriyip
Potinine girebilen sudur.
Düşman seni öldürendir
Ocağını söndürendir

Düşman sana tükürendir
Avucundaki kül sayıp üfürendir
Şımarır diye yüzüne gülmeyen
Hiç bir ihtiyacını asla görmeyendir
Amansız bir düşman bakış ile
Selam vermeyendir.
Senin olduğun yerde sana sövendir
Kulaklarına doldura doldura
Bilmediğin bir dil ile
En yüksek volümünde davul dövendir
Düşman motorsiklet, kamyon ve otomobil ile
Bir yıldırıdır.
Sayılamaz cephelerde açılmış
Topyekün roketli mayınlı kurşunlu bir kundak ve saldırıdır.